Joop Akker

Dat een archief nuttige informatie kan bevatten voor latere generaties ondervond de redactie van Hadderech bij het doorbladeren van oude maandbladen op zoek naar een inzichtgevend en bemoedigend woord. In het Chanoeka-nummer van december 2007 vonden we dit.

David Baron

De feesten die Mozes aan Israël opdroeg om te vieren, waren niet alleen bedoeld om hen te herinneren aan Gods heilsdaden in het verleden. Het waren evenzovele profetieën over het verlossingswerk van de Messias.

Wikipedia

Toe B'Av (ט״ו באב, de vijftiende van de maand Av. 2 augustus 2023) is een van de kleinere Joodse feesten. In de tijd van de Tempel in Jeruzalem was het een vreugdevolle feestdag, die het begin van de druivenoogst markeerde.

Twee buren, een Jood en een niet-Jood, die beiden zonder werk waren, besloten van deur tot deur te gaan bedelen. Toen tijd van Pesach naderde, raadde de Jood zijn niet-Joodse kameraad aan zich als Jood voor te doen, om zo een uitnodiging te krijgen voor de sederavond.

Joop Akker

Alle feesten in het jodendom worden ook thuis gevierd en voor zover dat kan met familie. Destijds zijn we als vereniging samen de seder[1] gaan vieren omdat men dan weer een familie had.

Dr. Victor Buksbazen

Lezen Matth. 26:17-19 Jodendom en christendom zijn even onlosmakelijk verbonden als zaad en bloem, of boom en vrucht. Nergens is deze relatie duidelijker dan bij de Pesachmaaltijd van de Joden en het avondmaal dat onze Heer instelde toen Hij en Zijn twaalf discipelen aan de Pesachtafel zaten.

Joodse gemeenschappen over de hele wereld hebben hun eigen smaak toegevoegd aan bestaande Pesachtradities of zelfs eigen tradities ingebracht.

Poerim! Is er een feestelijker Joods feest? Poerim is een voetstampend, schreeuwend, etend, zingend, Joods carnaval voor alle leeftijden.

Victor Buksbazen

Het boek Esther neemt onder alle Bijbelboeken een bijzondere plaats in doordat de naam van God er niet in voorkomt. Toch lijkt elke regel en elk woord te roepen: “Zie, de bewaarder van Israël sluimert noch slaapt!”

De voorlezing van het Bijbelboek Esther in de synagoge is het centrale gebruik van het Poerimfeest. Wat de muzikale uitvoering betreft is het gebruikelijk om de melodieën en het tempo te veranderen al naar gelang er blijde of droevige gebeurtenissen verteld worden.

Met Poerim eten Joden kiesjeliesj [1] of hamantaschen als herinnering aan de ontsnapping aan Hamans plan om het hele volk uit te roeien. Een verklaring voor de driehoekige vorm van de koeken is dat Haman een driehoekig hoofddeksel droeg.

Asaf Pelled

Wat jaren terug schreef een vriend van mij bij Jews for Jesus een evangelisatieflyer, ‘Christmas is a Jewish holiday - or at least it should be’ (Kerstmis is een Joods feest - dat zou het tenminste moeten zijn).

 Dr. Alfred Edersheim

Zeven volle weken na de eerste dag van Pesach was het Wekenfeest, of Pinksteren.

Dr. Alfred Edersheim

Men zou kunnen zeggen dat Pesach pas écht voorbij was, vijftig dagen na het begin ervan, als het opgegaan was in het Pinksterfeest, of Wekenfeest.

David Baron

Sjawoe’ot/Pinksteren is niet alleen het feest van de wetgeving op Sinaï. Het is ook het feest van de eerstelingen van de gersteoogst.

“De Thora noemt Pesach ‘het feest van de matses’ (Ex. 23:15 en 34:8), en wíj spreken van Pesach. De Heilige, Hij zij gezegend, noemt Pesach het feest van de matses, als hulde aan Israël, dat zich zozeer haastte Gods geboden te doen, dat het deeg geen tijd had om te rijzen (vgl. Ex. 12:39). Israël noemt het feest Pesach, als hulde aan de Heilige, Hij zij gezegend, omdat Hij de huizen van de kinderen Israëls oversprong (in het Hebreeuws: pasach), toen Hij Egypte trof en onze huizen spaarde (Ex. 12:13)”, zei rabbi Levi Jitschak van Berditsjev.

Thea Ornstein

Op 17 maart viert het Joodse volk het Poerimfeest, een van de vrolijkste feesten op de Joodse kalender. Het is het gedenken van Gods ingrijpen, door Esther, in het gemene plan om het Joodse volk uit te moorden. Het ontbreken van Gods naam in dit Bijbelboek is in wezen onderdeel van de centrale boodschap van het boek Esther: Zelfs wanneer we denken dat Hij er niet is, is Hij aanwezig. Altijd is Hij achter de schermen bezig met het regelen en het uitvoeren van de bijzondere gebeurtenissen, opdat Zijn soevereine wil wordt volbracht.

ds. J. Rottenberg

Zowel in de christelijke kerk als in de synagoge worden de laatste weken van het jaar beschouwd als een tijd van lof en dank. De kerk denkt in deze weken vol aanbidding aan de hoogste openbaring van Gods ontferming. De synagoge, die nog niet in het Licht der wereld wandelt, denkt terug aan een wonderbaarlijke bevrijding, weliswaar van tijdelijke aard. Dit feest wordt in de Talmoed en door alle Joden Chanoeka genoemd.

Alle feesten in het Jodendom worden altijd thuis gevierd en voor zover dat kan met de familie. Destijds zijn we in onze vereniging van Messiasbelijdende Joden begonnen met een gezamenlijke seder omdat men dan weer een familie had en we met elkaar de seder konden vieren.

Jodendom en christendom zijn net zo onscheidbaar als zaad en bloem, of als boom en vrucht. Nergens kan die organische familieband meer naar buiten komen dan in het Pesachfeest van de Joden en de laatste maaltijd zoals bevolen door onze Heer wanneer Hij die houdt rondom de Paastafel met zijn twaalf discipelen.

Op de dag voor Pesach gebeurde het dat de rabbi van Premisjlan zijn geld aan de armen gaf en zijn vrouw niets had om vlees mee te kopen voor de feestdag. Ze ontdekte in huis nog een voorwerp van waarde, verpandde het en kocht voor het geld een kippetje. Toen rabbi Meir uit de synagoge terugkwam, vertelde hij zijn vrouw dat hij gehoord had dat er juist een kind geboren was bij een arme vrouw die geen kip in huis had om er soep van te koken.