Vader-Joden hebben het niet altijd gemakkelijk. Dat was de conclusie van Ronit Palache die jarenlang Joodse Nederlanders voor het NIW interviewde. Reden voor het Hadderech-bestuur om een ontmoetingsdag voor deze groep te organiseren. Deze heeft inmiddels plaatsgevonden. We zijn erg benieuwd naar het verloop van de dag.

Telefoon, iemand van Hadderech.
Ja, Hadderech ken ik van naam, van verhalen van mijn ouders en andere familieleden. Onze middelste dochter Channa is zelfs wel eens met opa en oma mee geweest naar bijeenkomsten van Hadderech.
Het gaat over christenkinderen van een Joodse vader en een niet-Joodse moeder. Ja, dat ben ik. Ben ik opeens een speciale categorie? Ik kan me niet achter mijn ouders verschuilen, noch achter mijn dochter. Bij Hadderech zijn meer christenen met een joodse vader bekend. Of ik er voor voel om met elkaar in gesprek te gaan.
Ik krijg een aantrekkelijke uitnodiging toegestuurd met een artikel waarin de schijf van vijf wordt geïntroduceerd. Een ontwerp van prof. Ido Abram. Er was nog een zesde schijf toegevoegd, namelijk een Joods-Messiaanse identiteit. Zo werd het de schijf van zes (zie voor details www.hadderech.nl/index.php/identiteit). Aanvankelijk had ik niet zo’n zin om me hierin te verdiepen, maar toch, al denkende ging het steeds meer voor me leven en begreep ik dat op verschillende punten het dochter zijn van een joodse vader een grotere rol in mijn leven speelde dan ik dacht.
Op 20 mei togen we naar Amersfoort. We werden zeer gastvrij ontvangen in huize Akker door de voorbereidingscommissie. We waren met z’n tienen, een mooi getal.
Na het voorstelrondje kreeg iedereen ongeveer een kwartier om z’n 10 verhaal te vertellen, met op de achtergrond de schijf van zes in het hoofd. Er ontsponnen zich stuk voor stuk boeiende verhalen. Het leverde mooie ontmoetingen op. Of we de vorstelijke lunch voldoende eer aangedaan hebben, weet ik niet. We gunden ons er nauwelijks tijd voor…
Mirjam Fonteijn-Slagter.

In Israël voelen de meesten van ons zich thuis

• Hieronder volgt een opsomming van verschillende onderwerpen die we met elkaar besproken hebben.
  Twee personen voelden zich eigenlijk helemaal niet Joods maar waren vooral gekomen voor de verhalen van de anderen. Een aantal vonden het heel lastig om met alleen een Joodse vader van zichzelf te zeggen “ik ben Joods”. Maar ze realiseerden zich ook dat dit een regel is die door rabbijnen bedacht is en niet uit de Bijbel komt. Anderen voelden zich echt Joods, leven daar ook naar en voeden hun kinderen daarin op.
• Wat Israël betreft gaf een meerderheid aan zich er thuis te voelen en dat ze onder Joodse mensen een gevoel van herkenning hebben.
• Vanwege het antisemitisme zijn sommigen bang om voor hun Joods zijn uit te komen. Ze werden er ook wel mee gepest op de middelbare school.
• De Tweede Wereldoorlog speelde voor een aantal nog steeds een rol omdat ze familie verloren hebben en met een hele hoop vragen zitten die ze niet meer kunnen stellen.
• Op één na ging iedereen naar een van de traditionele kerken. Een aantal voelt zich daar niet echt thuis omdat het Joods zijn daar niet tot zijn recht komt.

Er was geen aspect van de Joodse identiteit die door iedereen op dezelfde manier ervaren werd. Hierdoor was er veel gespreksstof. Er werd respectvol en met veel interesse naar elkaar geluisterd en met elkaar in gesprek gegaan. Een onderwerp waar we nog niet over uitgesproken zijn.

Ruth

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van juli/augustus 2017