Paul Stam
Mij is gevraagd na afloop van de jaarvergadering van Hadderech, om een stukje voor in ons blad te schrijven over hoe Israël leeft onder de Friezen.
Sinds 2007 wonen wij in Friesland. De mensen vroegen zich af of het wel verstandig zou zijn. Jullie, zo diepgelovig orthodox en dan naar het vrijzinnige Friesland. Friesland was mij niet vreemd.
Het bestuur.
Op 24 oktober was het precies 90 jaar geleden dat de voorloper van Hadderech, de Nederlandse vereniging van Joden-Christenen, werd opgericht. Een mooie gelegenheid om in het komend jaar regelmatig terug te kijken. Zo beschreef Hadderech-lid Wil Meijers-de Kadt 50 jaar geleden het onvermogen van de officiële kerk om in het bestaan van de staat Israël een teken te zien van Gods trouw aan zijn beloften aan onze aartsvaders. Helaas is deze situatie alleen maar verslechterd. Te vrezen valt dat alleen de wederkomst van de Messias als ‘koning der Joden’ te Jeruzalem de ogen zal openen. Hopelijk is dat heel binnenkort!
Is het politieke verbond van Israël met christen-Zionisten een goed of een kwaad? Over deze vraag wordt in de Israëlische media regelmatig gediscussieerd. In Globes verscheen eerder dit jaar een artikel waarin gesteld wordt dat Israël profiteert van de zendingsactiviteiten van protestantse christenen.
Thea Ornstein
Een dubbel jubileum! Naast het 70-jarig bestaan van Israël hebben we nog iets moois te vieren dit jaar: het 90-jarig bestaan van onze vereniging! Op 24 oktober 1928 werd in Utrecht de Nederlandse Vereniging van Joden-Christenen opgericht.
Hoewel vast en zeker bij velen bekend een kort overzicht van het ontstaan en de geschiedenis daarna. Tijdens de komende algemene ledenvergadering 3 november volgende maand hoop ik hier verder op in te gaan.
“Zou je hier willen wonen?” Na mijn paspoort grondig bekeken te hebben, kijkt de douanebeambte me vragend aan. Het is oktober 2011 en ik sta aan het begin van mijn eerste verblijf in Israël. Gezien de strenge controles om het land in en uit te komen had ik vragen verwacht, maar deze vraag verrast me. Welkom in Israël voel ik me zeker.
De reis die ik ga maken is niet zomaar een reis, maar een studiereis van ruim twee weken. Aan het eind van deze reis
Redactie
“Er breekt een ontzagwekkende Grote Verzoendag aan waarop elke Jood de Here Jezus Christus zal omhelzen.” Dit zei de Nieuwtestamenticus drs. Ernst Boogert onlangs op een bidstond voor Israël in Katwijk aan Zee, georganiseerd door de Stichting Herleving Gebed voor Israël.
Boogert kwam tot deze overtuiging vanuit Romeinen 11:26: “En zo zal heel Israël zalig worden”. Volgens de promovendus aan de PThU citeert Paulus hier Jesaja 45:25: “Echter in de Heere zal gerechtvaardigd worden en zich beroemen heel het nageslacht van Israël.”
De jeugdige theoloog voegde hieraan toe:
Het United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East (UNRWA) is een unieke organisatie. Het is het enige VN-orgaan dat zich specifiek met één categorie vluchtelingen bezighoudt, namelijk de groep Arabieren die in 1948 ten tijde van de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog op drift is geraakt. Tijdens die oorlog zijn over en weer wreedheden begaan, maar vergeleken met de wreedheden tijdens de afscheiding van Pakistan van India – ook in 1948 – gaat het om peanuts.
Thea Ornstein (voorzitter)
De verkondiging van de eeuwigdurende heerschappij van God staat centraal op Rosj Hasjana, dat van `s avonds 9 tot `s avonds 11 september gevierd wordt. Hierbij worden de malchiot, een reeks Bijbelteksten over de goddelijke soevereiniteit, gebruikt. De zichronot-teksten roepen herinneringen op aan de uitreddingen door God in het verleden.
Hij, de alwetende Rechter, zal op deze ontzagwekkende dag rechtspreken. Om zowel de goddelijke heerschappij te benadrukken als Zijn genade wordt op de ramshoorn geblazen.
Het van oorsprong Israëlische bedrijf TIPA heeft dun plastic weten te fabriceren dat volledig afbreekbaar is. Dit verpakkingsmateriaal desintegreert in water, koolzuurgas en organisch materiaal dat door bacteriën afgebroken wordt. “Er bestaat geen technologie om dun plastic te recyclen. Als we dun plastic samen met plastic flessen weggooien, laten de recyclingfabrieken het ongemoeid; de flessen worden machinaal eruit verwijderd en wat overblijft wordt als afval gedumpt,” legt Merav Koren uit. Zij is marketingdirecteur voor TIPA, een van oorsprong Israëlisch bedrijf,
Voor Rosj Hasjana zocht rabbi Levi Jitschak van Berditsjev een geschikt iemand om in zijn leerhuis de sjofar te blazen. Vele sjofarblazers meldden zich aan om voor deze eer in aanmerking te komen. Eén voor één bewezen ze hun kennis van de geheimen van het sjofar blazen, zoals die van oudsher zijn overgeleverd. Maar niet een van hen stond de tsaddiek aan.
Op een dag meldde zich opnieuw een sjofarblazer aan. De tsaddiek vroeg waaraan hij dacht op het moment dat hij de sjofar stak. De man antwoordde: “Rabbi! Ik ben een eenvoudige jood en de geheimen van onze leer ontgaan me. Maar ik heb drie dochters die aan trouwen toe zijn. En als ik de sjofar steek, denk ik: “Heer der wereld, hier sta ik, en ik doe Jouw wil, want ik houd de mitswa van het sjofarblazen. Doe Jij nu ook mijn wil en help me mijn dochters uit te huwelijken!”
Zei rabbi Levi Jitschak: “Jij moet in mijn leerhuis sjofar blazen.”
Uit: Een vleugje paradijs van Eli Whitlau
Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van september 2018
Bij een beëdigingceremonie voor nieuwe Givati-strijders - een IDF infanterie-legereenheid - legde ook Simon Sauber, een Messiaanse Jood uit Noord Carolina de eed af. Simon besloot op zijn negentiende naar Israël te emigreren omdat hij geloofde dat God hem riep aliyah te maken. Hij gelooft dat dienen in de IDF zijn manier is om in de voetstappen van Jezus te gaan. Hij vertelde
Ehud Banai
Dit artikel van de Israëlische zanger en liedjesschrijver, Ehud Banai, vertelt over zijn reis langs Israëls ‘verborgen plekken’. Als onderdeel van zijn reis bezocht Banai een ondergrondse kerk, gebouwd door de onlangs overleden monnik Jakob Vilbrandt.
Jakob kwam oorspronkelijk uit Nederland. Zijn oom had gevangen gezeten in het concentratiekamp Dachau, en diens verhalen maakten diepe indruk op de jonge Jakob. Op 22-jarige leeftijd besloot hij naar Israël te verhuizen. Hij kocht een stuk rotsachtig Palestijns land, en samen met een andere monnik uit Amerika bouwde hij een ondergrondse kerk waarbij hij geïnspireerd werd door het Bijbelvers:
Diny Beijersbergen-Groot
Dat is een moeilijke opdracht want er zijn vele onvergetelijke momenten. Toch kies ik deze keer voor Kees. Kees was een jongen met een beperking. “Hij was van het leger,” zei hij zelf. Hij bedoelde het Leger des Heils. Kees ging met ons mee naar Israël.
Ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de Staat Israël organiseerde het Joods Wereldcongres een speciaal cadeau: duizenden mensen uit 50 verschillende landen, zowel groepen als enkelingen, zonden video's in waarin zij het Israëlische volkslied, Hatikva (De Hoop) in het Hebreeuws zingen. Bijdragen kwamen uit Albanië, Colombia, Kirgizstan, de Filipijnen, Groot Brittannië, Zuid-Afrika, Rusland, Paraguay, Mexico, en nog veel meer deelnemende landen.
De honderden video's werden bewerkt om samen de eerste historische Hatikva video te vormen, een gift van de diaspora aan de burgers van Israël.
Dr. John C. Hagee
Tijdens de openingsceremonie van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem op 14 mei sprak John Hagee, mede-oprichter van Christians United for Israel, het volgende gebed uit:
Jacob’s talles (gebedskleed) is aan een reinigingsbeurt toe. Daarom brengt hij het naar de beste stomerij in de buurt, Yu Feng Zo Cleaners. Ze vragen hem over een week terug te komen. Bij terugkomst geven ze Jacob z’n talles terug en een rekening van £50. “Vijftig pond, alleen maar om zo’n kleine talles te reinigen?” zegt Jacob. “Nee”, antwoordt Yu Feng. “Vijf pond was voor het reinigen en £45 om alle knoopjes eruit te halen.”
Pastor John Hagee hield een historisch gebed bij de openingsceremonie van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem, Israël.
John Charles Hagee (geboren 12 april 1940) is de oprichter van Cornerstone Church, CEO van Global Evangelism Television (GETV). Daarnaast is hij president en CEO van John Hagee Ministries en voorzitter van de Christians United for Israel.
Arie van de Heuvel
In 1990 vlogen mijn vrouw en ik naar Egypte voor een rondreis. Na het land van piramides en heidense tempels bewonderd te hebben, reisden we per bus door de woestijn om onder Gaza het beloofde land binnen te komen. Ik zal nooit vergeten dat dit heel speciaal was. Bij de grenspost de bus uit om de eerste voetstappen te zetten in Israël; het land van de Tenach, het land van God, het land van het Joodse volk. Ons doel was Jeruzalem, maar zoals Mozes destijds omtrekkende bewegingen maakte, deden wij dat ook. We reisden langs de kust en kwamen in Nazareth. Op de plaats waar volgens de traditie Maria de aankondiging van de geboorte van Jezus Christus had ontvangen was een moderne kerk gebouwd. Een reisgenoot, werkzaam in de betonindustrie, keek binnen eens naar boven en merkte droog op: ‘Fraai stukje betonwerk!’ Daarna kwamen we in Kapernaüm en maakten we een boottochtje op het Meer van Tiberias. In de boot op dat meer keek ik om mij heen, zag de contouren van de heuvels en bergen in de verte en dacht: ‘Ja, dit heeft de Heiland ook gezien.’ Dat uitzicht maakte veel meer indruk dan die kerk in Nazareth.
Op maandagavond 16 april deden 12.000 Israëli’s mee aan een zangmanifestatie met de populaire zanger Shlomi Shabat, georganiseerd door Koolulam. Speciale gasten waren Israëls president Reuven Rivlin en Ron Huldai, burgemeester van Tel Aviv. Het 12.000-hoofdig koor zong Al kol eleh. Naomi Shemer componeerde in 1980 dit in Israël populaire lied. Hierin wordt God om bescherming gevraagd over alles wat het Joodse volk in het land Israël opgebouwd heeft. En met een verwijzing naar Amos 9:15 wordt Hem gesmeekt het geplante niet uit te rukken, de hoop die het volk koestert niet te vergeten en hen te doen terugkeren naar het goede land.
Pagina 8 van 10
