Voor Rosj Hasjana zocht rabbi Levi Jitschak van Berditsjev een geschikt iemand om in zijn leerhuis de sjofar te blazen. Vele sjofarblazers meldden zich aan om voor deze eer in aanmerking te komen. Eén voor één bewezen ze hun kennis van de geheimen van het sjofar blazen, zoals die van oudsher zijn overgeleverd. Maar niet een van hen stond de tsaddiek aan.

Op een dag meldde zich opnieuw een sjofarblazer aan. De tsaddiek vroeg waaraan hij dacht op het moment dat hij de sjofar stak. De man antwoordde: “Rabbi! Ik ben een eenvoudige jood en de geheimen van onze leer ontgaan me. Maar ik heb drie dochters die aan trouwen toe zijn. En als ik de sjofar steek, denk ik: “Heer der wereld, hier sta ik, en ik doe Jouw wil, want ik houd de mitswa van het sjofarblazen. Doe Jij nu ook mijn wil en help me mijn dochters uit te huwelijken!”

Zei rabbi Levi Jitschak: “Jij moet in mijn leerhuis sjofar blazen.”

Uit: Een vleugje paradijs van Eli Whitlau

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van september 2018