Aan Hadderech-lid Asaf Pelled, geboren in Israël en op dit moment werkzaam als evangelist onder de Joden in Nederland, legden we een aantal vragen voor:
Kun je iets vertellen over je jeugd?
Ik heb de beste groei-omgeving gehad die ik had kunnen wensen (dat is tenminste, buiten een gelovig gezin om): een warm gezin in een groene kibboets in het zuiden van Israël. Uitgestrekte velden, dicht bij de zee… een zorgeloos bestaan.
Hoe ben je in Nederland terechtgekomen?
Hoe mooi en zorgeloos het ook was om in de kibboets op te groeien, ik ontdekte dat de kibboets-manier van leven niet werkte. Hoe mooi het socialisme leek, het was een zeepbel en onze kibboets ging bijna failliet (en veranderde later van vorm, naar Mosjaw, niet socialistisch dus). De veranderingen in de kibboets brachten onze ouders ertoe om een uitweg uit de kibboets te zoeken. Omdat mijn moeder van Nederlandse afkomst is, zijn we toen naar Nederland geëmigreerd.
Wat heb je zoal gedaan in Nederland?
Een volledig cv is op verzoek verkrijgbaar 😉. Omdat ik kort voor mijn komst in Nederland tot geloof kwam in Jezus, wilde ik graag een opleiding volgen om in zijn dienst te groeien. Dat werd theologie. Praktisch vanaf het moment van mijn bekering, voelde ik de drang om andere Joden de kans te geven, ook van het Evangelie en van Jezus te horen. Ik was klaar met de opleiding en tot mijn verrassing waren er geen organisaties om me bij aan te sluiten als evangelist of zendeling onder het Joodse volk.
De eerste deur die openging was bij stichting Gave, missionair werk onder vluchtelingen, meest moslims. Hierin zag ik de humor, maar ook de wijsheid van God: ik wist me geroepen voor mijn (Joodse) broeders, maar God stuurde me eerst naar mijn (moslim) neven. Daar heb ik veel geleerd, onder andere over wie God is – Hij is de God van Israël en Zijn liefde voor Israël is onvoorwaardelijk. Maar de liefde van God is inclusief en niet exclusief: Hij wil andere mensen, andere volken erbij betrekken. Echte Evangelie-liefde voor Israël kan nooit samengaan met afkeer van andere volken (zoals bijv. Arabieren/Palestijnen).
Kun je iets over je gezin vertellen?
Ik ben getrouwd met Janet, een geweldige Nederlandse vrouw, met wie ik het geloof en mijn roeping deel. Samen hebben we drie kinderen – Joël, Naomi en Judah.
Voel je je Nederlander met de Nederlanders of is er een verschil door je Israëlische achtergrond? En hoe zit dat bij de andere Israëli's in Nederland, die je kent?
Maar een enkeling voelt zich ‘Nederlander met de Nederlanders’. Nee, ondanks het feit dat ik helemaal ben opgenomen in de samenleving, de taal spreek etc., hoor ik er niet helemaal bij. Dat merk ik vooral bij Nederlandse cultuuruitingen als Koningsdag en de typisch Nederlandse manier om de ander, ook buiten de coronatijd, op afstand te houden.
Hoe ben je in het zendingswerk terechtgekomen?
Al vanaf mijn eerste stappen in het geloof voelde ik de drang om Jezus met onze volksgenoten te delen. Deze drang groeide uit tot een roepingsbesef, om mijn leven te wijden aan het bekendmaken van Jezus onder mijn Joodse volk.
Na een zoektocht, kwam ik uit bij Jews for Jesus, een wereldwijde zendingsorganisatie en raakte bevriend met een van de leiders van de organisatie. Hij werd mijn mentor en later via hem ben ik in mijn huidige organisatie terechtgekomen (Christian Witness to Israel, red.).
Hoe ziet je werk eruit?
Evangelisatie onder ons volk in Nederland is praktisch een pioniersproject. Ik vind mijn werk mooi en een uitdaging, omdat niet één dag op de andere lijkt. Van evangeliseren op de Dam, deur aan deur-evangelisatie tot een ontmoeting in een Joods café, de uitdaging is altijd om het Evangelie op een heldere en cultureel verstaanbare manier uit te leggen én om dieper contact te ontwikkelen met Joden die het Evangelie hebben gehoord.
Inmiddels heb ik verschillende contacten door heel het land, oud en jong, Israëli en Nederlander, orthodox en seculier, mijn contactenkring is even divers als het Joodse volk!
Ik deel het leven met deze contacten, open de Bijbel met hen en wijs hen op Jezus, die als Messias, mijn leven veranderd heeft en dat ook bij hen kan doen.
Wat merkt huize Pelled van de Sjabbat en de Joodse feestdagen?
Precies dat: feest! Joodse identiteit is dieper dan enkel handelingen, maar de tradities zijn voor ons kostbaar. Sjabbat en de feesten zijn voor ons naast traditie ook een cyclus van onderwijs over het wezen van ons geloof – de feesten helpen ons om onze blik op Jezus te richten. Van Pesach waarin we aan ons Paaslam terugdenken tot Soekot, waarin we uitzien naar zijn wederkomst en herstel van Israël en zijn koningschap over deze aarde. Daarnaast zijn de feesten iedere keer opnieuw een prachtig moment om andere Joden te ontmoeten.
Je staat niet bekend als een groot aanhanger van de Messiaanse beweging.
Voor mij zijn Joods-zijn en in Jezus geloven in harmonie met elkaar, zolang Jezus centraal staat: Hij is degene die invulling geeft aan onze Joodse identiteit. Maar wanneer het Jodendom, Hebreeuws, de feesten of welk ander onderwerp ook Jezus uit het middelpunt verdringt, voel ik me er niet thuis. Afgezien van enkele gezegende uitzonderingen, is de Messiaanse beweging in Nederland eerder een struikelblok dan een springplank of reddingsboei voor Joden die dichter tot Jezus willen komen.
Is er nog iets wat je absoluut wilt delen met de lezers van het blad?
Ben je een Joodse gelovige? Verheug je in het feit dat jouw bestaan een bewijs is van Gods trouw aan Israël. God, die ons volk geroepen heeft om een natie van priesters te zijn, zal dat door Jezus vervullen. Ben je een niet-Joodse gelovige? Verheug je met ons in de inclusieve liefde van de God van Israël en bid met ons dat meer Joden in Nederland Jezus als hun Messias leren kennen!
Ik kan me voorstellen dat sommige standpunten vragen oproepen. Heb je vragen, mail me vooral op
Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van september 2020
Podcast Israël en de Bijbel
Jacqueline Looman (IB) praat met Asaf over zijn geloof in de Heere Jezus, over het Evangelie delen met zijn volksgenoten en over de groeiende kloof tussen religieuze en seculiere Israëli's.
