Joop Akker

Van woensdagavond 20 september tot vrijdagavond 22 september vieren Joden wereldwijd het begin van weer een nieuw jaar: Rosj Hasjana (lett.: hoofd/begin van het jaar).
De Joodse traditie kent tal van betekenissen toe aan Rosj Hasjana: Het zou de verjaardag van de wereld zijn: op deze dag werden Adam en Eva namelijk geschapen.
Op die dag zou God ieders lot in het komend jaar opschrijven in het Boek des Levens: Wie zal leven en wie sterven, wie zal arm en wie zal rijk zijn, wie zal vernederd en wie zal verhoogd worden?

En met het blazen van de sjofar op Rosj Hasjana zou God gekroond worden tot Koning van de wereld, net zoals bij de inhuldiging van een aardse koning ook trompetgeschal klinkt. 

Wanneer de sjofar klinkt wordt God aan Zijn beloften herinnerd

Al deze betekenissen, hoe waardevol ook, worden in de Bijbel niet genoemd. Zelfs niet die van Nieuwjaarsdag. Die valt immers in het voorjaar als Pesach gevierd wordt (Ex. 12:2). Daarom heet ons Rosj Hasjana in de Bijbel anders, namelijk Jom Teroea (Dag van Bazuingeschal).
De Joods-christelijke Bijbelgeleerde David Baron probeert in een van zijn boeken de mogelijke betekenis van de Dag van Bazuingeschal te achterhalen op grond van uitsluitend Bijbelse gegevens. Hij gaat daarbij uit van de beschrijving in Lev. 23:24: “In de zevende maand, op de eerste van de maand, zult u een rustdag hebben, een herinnering van bazuingeschal (sjabbaton, zichron teroea).”

Het woord zichron slaat hier volgens David Baron niet op de herinnering aan iets uit het verleden. “Hier, zoals in veel andere Bijbelgedeelten, wordt het gebruikt voor iets in de toekomst. Het is God die herinnerd wordt aan Zijn beloften wanneer de sjofar klinkt! Die betekenis heeft zichron bijvoorbeeld ook in Ex. 3:15: “Dit is mijn naam voor eeuwig en dit is mijn herinnering (zichri) van geslacht tot geslacht.” Alsof God wil zeggen: “om Mijn volk te herinneren aan wie ik nog steeds ben en aan wat van Mij verwacht mag worden.” Andere voorbeelden hiervan vinden we in Jes. 62:6 en Hand. 10:4.
Met het betrekken van Rosj Hasjana op een toekomstige gebeurtenis in plaats van op iets uit het heden of het verleden volgt Baron de lijn van Joodse geleerden als Maimonides en Rabbi Saädiah Gaon.

De Messiaanse vervulling van de Dag van het Bazuingeschal

Baron legt in zijn boek uit dat de Bijbelse najaarsfeesten, waarvan Rosj Hasjana de eerste is, een uiteindelijke vervulling zullen vinden bij de tweede komst van de Messias. Net zoals Hij de voorjaarsfeesten Pesach en het Wekenfeest vervulde bij Zijn eerste komst.
 “Omdat het Bazuinenfeest dus een profetische betekenis heeft en verwijst naar de toekomst mogen we dit feest beschouwen als een vooruit wijzen naar die Dag waarop God de langdurige stilte van deze bedeling zal verbreken.
Voorafgegaan door de vreselijkste oordelen zal het uitlopen op Zijn onbetwiste koningschap over heel de aarde (Zach. 14:9).
Wanneer men mij vraagt naar welke twee toekomstige gebeurtenissen de Dag van het Bazuingeschal vooruit wijst dan wil ik de volgende twee noemen:

1. Het verstrooide Joodse volk zal ingezameld worden op de dag dat er op een grote bazuin geblazen zal worden … en zij zullen Jehovah aanbidden te Jeruzalem (Jes. 27:13).
2. Deze nationale inzameling van Israël heeft een Nieuwtestamentische tegenhanger. 1 Thess. 4:16 en 17: Want de Heer zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het klinken van een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En degenen die in de Messias gestorven zijn zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, levenden, die achterbleven samen met hen op de wolken in een oogwenk weggevoerd worden, de Heer tegemoet in de lucht. En zó zullen we altijd met de Heer zijn.”

Bronnen: David Baron, types, psalms and prophecies; www.myjewishlearning.com ; www.chabad.org ; encyclopedia Judaica.

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van september 2017