Omdat christenen een kleine minderheid vormen in Israël geven de media niet veel aandacht aan Jezus of het evangelie. Maar vorig jaar september veranderde dit. Een Arabische pastor uit een dorp vlakbij Nazareth werd door vele uitzendkanalen gevraagd om van zijn geloof te getuigen.  

“Zijn videoboodschappen verspreidden zich als een virus en mensen van verschillende godsdienstige achtergronden delen ze onderling online,” vertelt Bader Mansour, voorzitter van de Baptisten Unie in Israël.
Het verhaal hoe dit gebeurde, is opmerkelijk.

Meer dan 30 jaar lang waren Michael en Lubna Nwaisry bescheiden en gelovige volgelingen van de HEER. In de eerste 9 jaar van hun huwelijk hadden ze geen kinderen, maar uiteindelijk beantwoordde God hun gebeden om een kind, en werden ze gezegend met een zoon.

Hun zoon Jonathan was 24 jaar oud, een student, en hij woonde nog steeds thuis bij zijn ouders. Hij was zojuist teruggekeerd van een week vakantie in de Sinaï. Toen hij bij z’n ouderlijk huis aankwam en zijn auto wilde parkeren, raakte hij betrokken bij een verhit gesprek met een paar jonge mannen. De woordenwisseling werd heftiger en men begon te vechten. Verdrietig genoeg eindigde het gevecht ermee dat de mannen Jonathan doodstaken. Dit alles gebeurde vlak voor het huis van zijn ouders die hem voor hun ogen zagen doodbloeden.

De bedroefde vader sprak een hartverscheurend gebed uit.

Michael, de bedroefde vader, sprak op de begrafenis een hartverscheurend gebed uit terwijl hij bij het opgebaarde lichaam van zijn zoon stond. Hij dankte de HEER voor Zijn goedheid en volmaakte wil, hoewel hij toegaf dat hij niet begreep waarom God dit had toegelaten.
De korte video met zijn gebed (in het Arabisch) werd op facebook gezet en door veel mensen gedeeld die verbaasd stonden over het geloof van Michael.

Mansour zegt: “Ik was in de gelegenheid Michael en Lubna te bezoeken samen met een groepje pastors uit de regio. We kwamen daar om hen te condoleren en te bemoedigen. Een van de pastors sprak over bedroefd zijn, en we baden allen en zongen ‘Hij is HEER’ en ‘U bent goed, HEER’. Maar de echte bemoediging kwam bij Michael zelf vandaan die ons vertelde dat Gods wil volmaakt is, zelfs als wij die nu niet kunnen begrijpen. Terwijl ik naar buiten ging, omhelsde ik hem en vertelde ik hem dat hij voor mij een geloofsheld was en ik beloofde voor hem te blijven bidden.“

In Arabische dorpen bestaat er een speciaal verzoeningsritueel.

Het is betreurenswaardig dat geweld in Israël is toegenomen, en dat deze moord niet de eerste is in dit gebied. Wanneer een moord heeft plaatsgevonden in een Arabisch dorp, wordt er naast het formele onderzoek van het rechtssysteem een verzoeningsritueel gedaan, Sulha, genaamd. Binnen enkele dagen komen betrouwbare vertegenwoordigers uit een wijdere sociale cirkel - Jaha - bij elkaar om te bemiddelen waardoor mogelijke rellen en wraakacties vermeden worden en geholpen wordt de vrede te herstellen en verzoening - Sulha -  te proclameren.

De vertegenwoordigers van de Sulha kwamen een paar dagen na de moord op bezoek bij Michael. Tot dusver heeft deze groep alle plekken in heel het land waar een moord gebeurde, bezocht. Met de bedoeling de vrede te herstellen. Doorgaans is de groep mensen diep geraakt door de pijn die gepaard gaat met deze situaties. Families die een geliefde verloren hebben onder zulke tragische omstandigheden weigeren gewoonlijk om verzoening te zoeken. Ze reserveren voor zichzelf het recht om zich te wreken. De Sulha commissie zet de families behoorlijk onder druk om een weg te zoeken naar verzoening. De rouwende families kunnen een grote som geld vragen als een symbolische compensatie voor hun pijn en verdriet. Soms bepalen ze ook dat de hele familie van de moordenaar voorgoed uit het dorp moet vertrekken naar elders.

Michael schokte veel mensen door de moordenaars van zijn zoon te vergeven.

Toen deze mensen bij Michaels huis aankwamen, hadden zich tientallen familieleden en buren in de tuin verzameld om zijn eisen voor vrede te horen, precies op de plek waar zijn zoon minder dan een week geleden doodgestoken was.

Michael hield een toespraak van vijf minuten die velen schokte. Hij vertelde de aanwezigen dat hij de moordenaars vergaf en dat hij verder geen eisen stelde. Hij zei dat hij hen graag iets zou willen vertellen, en ging toen verder met te spreken over de liefde van Jezus die hij volgt en dient. Hij zei dat hij nu al 38 jaar met de HEER wandelt en dat hij niet door de omstandigheden uit het veld geslagen wil worden, hoe moeilijk ze ook zijn. Toen legde hij uit dat we allen gezondigd hebben en ons moeten bekeren. Hij vervolgde: “Ik heb geen vijand,” en “ik vergeef de moordenaars omdat mijn Meester me leerde zo te doen”. Dit is geen teken van zwakheid. Michael deed ook een appel op zijn verre verwanten tussen de menigte en hij vroeg hen kalm te blijven en niet het christelijk getuigenis kapot te maken dat reeds jaren lang opgebouwd was. De zaak zou door het rechtssysteem verder onderzocht worden.

De imam zei: Dit is waar geloof!

Toen kwam plotseling een van de belangrijke mannen van de Jaha, een islamitische imam van een grote moskee in Akko, naar Michael toe en zei: “Dit is geloof, waar geloof,” en kuste zijn voorhoofd als een teken van diep respect. De voorzitter van de Sulha commissie was ook verrast door Michaels reactie. Hij vertelde aan de mensen dat hij door heel Israël rouwende families had bezocht, van het hoge noorden tot diep in het zuiden maar dat hij nog nooit zo’n man ontmoet had.

De korte video van de bijeenkomst met de belangrijke mannen van de Jaha was gedeeld op sociale media, en er kwamen veel reacties op. De meeste mensen waren onder de indruk van de liefde die deze man uitstraalde, een liefde geworteld in de liefde van Jezus.
Het gevolg was dat Michael uitgenodigd werd om voor de radio te spreken en op online nieuwssites die gewoonlijk niet open staan om geloof in Jezus te delen.

Veel media nodigden hem uit om zijn getuigenis te delen.

Michael legde ook uit waarom hij voor vergeving gekozen had, wat absoluut ongewoon is voor de Israëlische samenleving. In een getraumatiseerde buurt die pas geleden onder geweld en wraak geleden had, was het delen van het evangelie als ‘fris water’ voor een uitgeputte ziel. Onverwachts werden liefde en vergeving herkend als antwoord op haat en wraak, en ook dat dit een remedie was tegen het geweld in de samenleving. De naam van de HEER was door velen verheerlijkt toen zij zich realiseerden dat alleen door Jezus en Zijn transformerende kracht we onze vijanden kunnen liefhebben.

De Israëlische politie heeft negen verdachten in de moordzaak gearresteerd. Ondertussen blijft Michael getuigen overal waar hij gevraagd wordt. Hij kon zelfs een paar mensen bij Jezus brengen om Hem te ontvangen als hun persoonlijke Redder. En dat in dezelfde plaats waar Christus ons mensen op aarde diende, zo’n 2000 jaar geleden.

Dit artikel is geschreven door Bader Mansour (van Philippus Dienst) en stond 3 april 2019 op de website van Joel News International.

Vertaling: Evelien van Dis