Lance Lambert

“Een sieraad onder al de landen”, zo beschrijft de Heere God in Ezechiël 20:6 en 15 het land dat Hij heeft uitgekozen voor zijn volk Israël. Veel gebieden zijn wat het landschap betreft schilderachtiger dan het land Israël. Toch heeft het land iets onweerstaanbaar aantrekkelijks, niet alleen voor Joden.

De natuur van het land

Het is een land van tegenstellingen, van uitzonderlijke dorheid en grote vruchtbaarheid, van steile bergpassen en diepe valleien, van verzengende hitte overdag en bittere koude `s nachts. Hoewel het land klein is, heeft ze een grote rol gespeeld in de wereldgeschiedenis. De belangrijkste internationale wegen van de oudheid liepen erdoorheen, zoals de Weg van de Zee (Jes. 9:1), die Egypte met Mesopotamië en Europa verbond. Zo werd het land Israël aanleiding voor talloze militaire acties. Want wie het in zijn macht had beheerste de vitale handelsroutes van de oude wereld. 

Het regenseizoen in Israël is kort, en duurt van oktober tot begin mei. De regen verandert het land in een bloemenparadijs. Toen de Heere tot Mozes sprak, beschreef hij het Beloofde Land als een goed en vruchtbaar land, "een land overvloeiende van melk en honing" (Ex. 3:8 en 17). De ligging op de grens van drie continenten, maakt het land tot een ontmoetingsplaats van plantensoorten uit ver uit elkaar liggende gebieden op aarde. Volgens tellingen zijn er 3000 verschillende soorten in dit kleine land. De Britse Eilanden, twee en een half keer zo groot, hebben er slechts 1800. [1]

Het plantenleven in de woestijn is iets dat me altijd weer fascineert. De woestijn lijkt dood maar in werkelijkheid wemelt het er van leven; een leven dat zich heeft aangepast aan schijnbaar onmogelijke omstandigheden.

Ook het vogelleven is opvallend. Er zijn zo'n 580 verschillende soorten vogels geteld, evenveel als in het Verenigd Koninkrijk. Het land Israël is ook een ontmoetingsplaats van viervoetige dieren. De leeuw, de neushoorn en het nijlpaard zijn er weliswaar uitgestorven. Maar er zijn nog wel luipaarden, lynxen, steenbokken, jakhalzen, wolven, dassen en stekelvarkens. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de grote aantallen insecten en reptielen, waaronder 42 soorten slangen.

Het koraalrif in de golf van Eilat is één van de drie rijkste koraalriffen ter wereld, met een grote variatie aan tropische vissen en andere organismen. Een ander verbluffend feit is dat na de opening van het Suezkanaal in 1869 meer dan 200 soorten tropische zeedieren vanuit de Rode Zee naar het oostelijk deel van de Middellandse Zee trokken.

Geen wonder dat Ezechiël over het land spreekt als "het sieraad van alle landen".

Míjn land

Het land Israël is ook op een andere manier uniek. Ondanks het feit dat de gehele aarde God toebehoort (Ps. 24:1), is dit het enige land ter wereld waarover Hij spreekt als "Mijn land". 

"Het land zal niet voor altijd worden verkocht, want het is Mijn land." (Lev. 25:23, zie ook Jes. 14:25, Jer. 2:7, Joël 3:2)

De Heere noemt het land ook in de toekomst, in de laatste dagen, nog het Zijne: "In toekomstige dagen zal het gebeuren, dat Ik u doe optrekken tegen Mijn land, opdat de volken mij leren kennen, wanneer Ik mij voor hun ogen aan u, o Gog, de Heilige zal tonen." (Ez. 38:16)

Alle beeldspraak in de Bijbel is ontleend aan het land Israël. De rijkdom van de Bijbelse beeldspraak staat in verband met de rijkdom van het natuurlijke leven in dit land. Het is ook het land waar de Heere de aartsvaders ontmoette en hen en hun nakomelingen het land beloofde tot een eeuwigdurende bezitting. De machtige tekenen en wonderen die de Heere in Egypte bewerkte waren erop gericht om het volk in dít land te brengen. Het was in dít land dat het volk de kracht van God ervoer die het in staat stelde het in bezit te nemen. Het is het land van de richteren, van Samuel en van Simson. Het is het land waar koningen heersten; goede koningen als David, Josafat en Hizkia, en slechte koningen als Achab en Manasse. Het is het land van Psalmschrijvers zoals David en Asaf en van de profeten Elia, Jesaja en Jeremia.

Het land van de Messias

Maar bovenal is het het land van de Messias. Waar we ook lopen in dit land, we lopen waar hij liep. Bethlehem, waar hij geboren werd; en Nazareth waar hij de eerste dertig jaar van zijn leven doorbracht en het vak van timmerman uitoefende. Kapernaüm, aan het meer van Galilea, koos hij uit als thuisbasis gedurende de drie jaren van zijn openbare bediening.

Uit de manier waarop hij sprak over het land en zijn natuur weten we hoeveel hij van dit land hield; wanneer hij het had over de lelies van het veld en de vogels die niet zaaien noch oogsten, over de vossen en hun holen, over de herder en zijn schapen. Ook zijn gelijkenissen ontleende hij aan dit land.

Bovenal hield hij van het volk. Het dagelijks leven van het volk was de bron van veel van zijn verhalen. Het was in dít land dat het volk de liefde van God aanschouwde. Hier werd aan blinden het zicht gegeven, gingen stommen spreken en lammen wandelen, werden doden weer levend gemaakt, deed God uitgestotenen weer thuis komen en ontvingen zondaars vergeving. Op één van de heuvels van dít land werd hij aan het kruis genageld, gemaakt van een boom die in dít land gegroeid was. Het was ook in dít land dat hij, God zij gedankt, uit de dood opstond - de heerlijke overwinnaar van dood en hel - om de eeuwige verlosser te zijn voor allen die door hem hun geloof op God vestigen.

Hier zullen ook de laatste grote veldslagen worden geleverd, in de vlakte van Armageddon in Galilea. En de Messias zal terugkeren naar zijn eigen land, het land Israël.

De stad van de Messias

Er zijn steden die Jeruzalem ver overtreffen in schoonheid, eleganter en moderner zijn en een grotere welvaart hebben. Maar wat Jeruzalem uniek maakt is de manier waarop ze werd verkozen tot hoofdstad. Jeruzalem werd de hoofdstad van de Joodse natie doordat God haar verkoos:

Want de Heere heeft Sion verkozen, Hij heeft het begeerd tot zijn woongebied. Dit is, zei Hij, mijn rustplaats tot in eeuwigheid, hier zal ik wonen, want naar haar heb ik verlangd.

(Psalm 132)

Gods keuze voor Jeruzalem maakt haar niet alleen tot een unieke stad, maar ook het brandpunt van een voortdurend en hevig conflict. Het verhaal van Jeruzalem is het bewijs dat de smalle weg van God vol lijden en beproeving is. Ze is een afbeelding van het leven van elke gelovige, een illustratie van de waarheid dat wij door velerlei verdrukkingen het Koninkrijk van God binnengaan. 

Nóg is de geschiedenis niet ten einde, Gods woord zegt in Zach. 12 dat alle volkeren ter aarde zich tegen Jeruzalem zullen verzamelen. Maar "als alles voorbij is zal Jeruzalem staan waar Jeruzalem stond", in de vertaling van John Knox. 

Wat Jeruzalem ook uniek maakt is dat ze de eerste stad ter wereld zal zijn die de Messias zal ontvangen. Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg. Het is naar deze stad dat Hij zal terugkeren, in heerlijkheid en grote macht. Dan zal de profetie van Jesaja zijn vervuld: “Het zal in het laatste der dagen geschieden dat de berg van het huis van de Heere vast zal staan als de hoogste van de bergen, en dat hij verheven zal worden boven de heuvels, en dat alle heidenvolken ernaartoe zullen stromen. Vele volken zullen gaan en zeggen: Kom, laten wij opgaan naar de berg van de Heere, naar het huis van de God van Jakob; dan zal Hij ons onderwijzen aangaande Zijn wegen, en zullen wij Zijn paden bewandelen."

Dán, en niet eerder zal de lange barensnood van Jeruzalem voorbij zijn en Gods bedoeling aangaande haar vervuld.

Uit: L. Lambert (1990), Israël is uniek, Chai Pers.

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van mei 2021

[1] Dit zijn recente cijfers van Israëlische resp. Engelse natuurbeschermingsorganisaties.