De PKN, de grootste protestantse kerk in Nederland, worstelt. Enerzijds eist de kerkorde een onopgeefbare verbondenheid met Israël en het Joodse volk.

Anderzijds weet de kerk zich verbonden met Palestijnse christenen, die het slachtoffer (zeggen te) zijn van Israëlisch racisme, kolonialisme en apartheid. Dat valt te lezen in een synodenotitie van de PKN van november 2023.
Voor degenen die ook hiermee worstelen, plaatsen we hieronder de visie van Joseph Haddad. Het is ontleend aan een interview dat op 15 februari geplaatst werd op het YouTubekanaal van Visegrad24. (red.)

Wie is Joseph Haddad?

Ik ben een Arabisch-christelijke[1] Israëli, geboren in Haifa, de grootste gemengde stad van Israël. Joden, christenen, moslims en Druzen wonen er samen. Het is een geweldige stad. Mijn hele jeugd heb ik doorgebracht met Joden en Arabieren en ik ben opgevoed met de overtuiging dat we partners moeten zijn. En de meerderheid van Arabieren en Joden in Israël wil dat ook.

Hoe is het om christen te zijn in Israël?

Israël is het enige land in het Midden-Oosten waar de christelijke gemeenschap groeit. Overal elders in het Midden-Oosten zie je een daling. De reden is dat we hier niet alleen vrijheid van meningsuiting hebben, maar ook vrijheid van godsdienst. Alle religies worden hier beschermd door de wet. Natuurlijk hebben we als minderheid uitdagingen, net als minderheden in andere landen. Maar als christen voel ik me veilig in Israël.

In het Gaza van Hamas of op de Westelijke Jordaanoever, onder de Palestijnse Autoriteit, is het veel moeilijker om christen te zijn. Wanneer je op de Westelijke Jordaanoever tijdens de Ramadan als christen wordt betrapt op het eten tijdens de vastentijd kunnen ze je naar de gevangenis sturen, ook al is het niet jouw feestdag.

In Gaza is de situatie nog veel erger. De christenen leven onder een terroristische organisatie die hen behandelt als vijanden. De christelijke gemeenschap is daardoor sterk teruggelopen en vandaag de dag leven er nog nauwelijks duizend christenen in Gaza.

Kun je iets vertellen over het huidige conflict?

Ik heb vaak op social media gezien dat deze oorlog zou gaan tussen Joden en Arabieren. Maar in werkelijkheid is het een oorlog tussen Israël en Hamas. Toen Hamas Israël binnenviel, doodden en ontvoerden ze Joden én Arabieren. Mijn land, het enige Joodse land ter wereld, komt ook op voor haar Arabische bewoners. Israël liet zes terroristen vrij om Aisha en Bila terug te brengen, Arabische Israëli’s, moslims, die door Hamas waren ontvoerd.

In het Israëlische leger vechten Joden, Arabische moslims en christenen en Druzen in Gaza voor onze vrijheid.

Als bewijs van de loyaliteit van de Arabische burgers wil ik Youssef Ziadna noemen, een moslim, die als taxichauffeur op het Nova-festival werkte, waar meer dan 300 Israëli’s werden gedood. Uiteindelijk redde Yousef 33 Joden terwijl de Hamaskogels over zijn hoofd vlogen. Toen men hem vroeg waarom hij niet was gevlucht was zijn antwoord: “Ik ben Israëli en er waren daar andere Israëli’s. Een ander voorbeeld is generaal-majoor Ramo Alhuzeil, een Arabische moslim die bij de politie werkt en meer dan 300 Israëli’s op het Nova-festival redde.

Israël wordt vaak beschuldigd van apartheid. Hoe zie jij dat?

In 2022 bracht Amnesty International een rapport uit waarin werd gesteld dat Israël een apartheidsstaat is en de Arabieren discrimineert, ook de 2 miljoen Arabische Israëli's. Maar als ik het openbaar vervoer gebruik, weet ik niet eens of mijn chauffeur Arabier of Jood is. En ik kan in de bus zitten waar ik wil.

Ook in het medische systeem was er een totale scheiding in Zuid-Afrika. Maar hier in Israël, waar 20% van de bevolking uit Arabieren bestaat, is 30% van de artsen Arabisch en 50% van de apothekers.

In Zuid-Afrika was er ook segregatie in het rechtssysteem, maar hier hebben we een Arabische rechter, Salim Joubran, lid van het team dat een Joodse premier en een Joodse president naar de gevangenis stuurde voor het plegen van misdaden.

In het leger had ik als Arabisch commandant de leiding over Joodse soldaten. Maar ik hoefde nooit meer dan één zin te zeggen. Iedereen respecteerde me.

Begrijp je hoe Amnesty International de wereld verkeerd informeert? Zo creëer je een probleem in plaats van het op te lossen. Maar ze moeten dit zeggen om de vele miljoenen te behouden die ze jaarlijks krijgen om dit standpunt uit te dragen.

Dat wil niet zeggen dat er geen uitdagingen zijn. Israël is niet perfect. Maar met elkaar zijn we in staat om oplossingen voor die uitdagingen te vinden!

 [1] Volgens een recent onderzoek van de universiteit van Tel Aviv beschouwt slechts 8% van de Israëlische Arabieren zichzelf als Palestijn.

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van maart 2024