Joop Akker

De vorige maand ging het over de moeite van de leden van Hadderech met de verslechterende houding ten aanzien van Israël in de samenleving en helaas ook regelmatig in christelijke kerken na 1970. Gaandeweg maakten we minder vaak onze onvrede kenbaar bij de wereldlijke en kerkelijke autoriteiten.

Dit was ook minder nodig omdat organisaties als Christenen voor Israël - opgericht in 1980 - dat krachtiger konden dan wij. Zo konden wij ons meer gaan richten op het geven van voorlichting en op fondsenwerving voor Israël en voor de Israëlische Messiasbelijdende Joden. In het Hadderech-archief is veel te vinden over hetgeen we voor de laatstgenoemde groep in de loop der tijd zoal deden.

Riek Boasson

Jarenlang had Hadderech een eigen Israëlcorrespondent, in de persoon van ons lid Riek Boasson, die regelmatig in Jeruzalem woonde. Zij hield ons op de hoogte van de belangrijkste ontwikkelingen met betrekking tot de Messiasbelijdende Joden in het land, die we via het maandblad weer doorgaven. Riek informeerde ons bijv. over de wet, in maart 1970 aangenomen, die bepaalde dat Joden die overgegaan zijn naar een andere godsdienst in principe geen recht hebben om terug te keren naar Israël. Zélf stond ze overigens op goede voet met diverse orthodoxe Joden. Een van hen, de Jeruzalemse arts Meyer Perath, had eens tegen haar gezegd dat hij haar nog zou accepteren als Jodin, zelfs als ze mohammedaans zou zijn geworden.

Riek heeft tot haar dood in 1988 haar band met Jezus en met de Messiasbelijdende Joden in Israël vastgehouden. Dat moge blijken uit het feit dat ze Ir Ovot, een Messiaans-Joodse nederzetting in de Arava, in haar testament had opgenomen.

Ebenezer Home

Bij de activiteiten ten behoeve van de Israëlische Messiasbelijdende Joden heeft de International Hebrew Christian Alliance (IHCA) altijd een voortrekkersrol vervuld. Omdat Hadderech aangesloten was (en is) bij de IHCA (tegenwoordig IMJA) werden we gestimuleerd om erover na te denken wat we voor hen konden doen. Ook werden we geïnformeerd over de initiatieven die zij ten behoeve van deze groep ontplooide, en waarbij Nederland kon aanhaken.

Eén van deze initiatieven was de stichting van het Ebenezer Home in Haifa in 1976. De openingshandeling werd verricht door Harcourt Samuel, secretaris van de IHCA. Vanaf het allereerste begin waren we als vereniging betrokken bij dit tehuis voor oudere Messiaanse gelovigen in Israël, de enige in zijn soort in Israël. Na een oproep in het blad stroomden de giften binnen, en deze stroom is tot op de dag van vandaag niet opgedroogd. Dat het geld goed besteed wordt verzekerde Alec Goldberg van het Caspari Centrum[1] mij eerder dit jaar.

Keren Hadadit

Een ander doel dat de Hadderech-achterban sinds jaar en dag (1983) steunt, is het hulpfonds van de Israëlische vereniging van Messiasbelijdende Joden, de MJAI. Aanvankelijk heette het ‘Fonds van de kleine dingen’, Keren K'tanot. Hierdoor kon hulp worden geboden bij onverwachte financiële moeilijkheden, zoals de aanschaf van een nieuwe ijskast of een warme winterjas.

Tegenwoordig heet het fonds Keren Hadadit, ‘Fonds voor onderlinge hulp’. Een citaat uit het verslag over 2022: “Veel van de gezinnen die we helpen zijn alleenstaande moeders en senioren die dringend tandheelkundige zorg nodig hebben. Onze hulp maakt het mogelijk om de zorg te krijgen die anders onmogelijk voor hen zou zijn.”

Ook in Nederland kennen we dit probleem. Een krantenbericht meldde onlangs dat Nederlanders die moeten bezuinigen mondzorg vaak laten vervallen, met alle gevolgen van dien.

Een ander citaat uit het jaarverslag: “Ook hebben we verschillende gezinnen van Ethiopische gelovigen geholpen met de aankoop van teffmeel. Dit is een speciaal meel dat wordt gebruikt om Injera, het traditionele Ethiopische gerecht, te maken. Het is de pijler van hun keuken en wordt beschouwd als superfood.”

Tot besluit

Tot zover dit beknopte overzicht van de manieren waarop we als vereniging in de loop der jaren hebben geprobeerd mee te leven met onze broeders en zusters in het Joodse land. Volledigheidshalve zij nog vermeld dat de Messiasbelijdende Joden in Israël ook geprofiteerd hebben van onze steun aan reguliere Joodse doelen. Een boom die we in Israël lieten planten bijvoorbeeld, geeft schaduw aan al zijn bewoners ...

De economische positie van Israëlische Messiasbelijdende Joden.
Messiasbelijdende Joden in Israël hebben nog steeds regelmatig moeite om rond te komen. Desgevraagd gaf Alec Goldberg hiervoor de volgende verklaring: “De Israëlische Messiaanse gemeenschap is grotendeels een immigrantengemeenschap. Een gemiddelde immigrant uit de voormalige USSR - en dit is 50% van de totale Israëlische Messiaanse gemeenschap - bevindt zich absoluut op een lager welvaartsniveau dan de autochtone Israëli’s.”
De Ethiopische Messiasbelijdende Joden hebben hier misschien nog wel meer last van dan de Russische. Bovendien leeft bijna een kwart van alle Israëli's onder de armoedegrens.

 

 [1] Het Caspari Centrum is het onafhankelijke kenniscentrum in Jeruzalem voor en over de Israëlische Messiasbelijdende Joden.

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van september 2023