Itzhak Rabihiya
Evangelische christenen en Israël
De invloed van evangelische christenen op het Midden-Oostenbeleid van president Trump kan niet gemakkelijk overdreven worden. De steun van de evangelisch-christelijke gemeenschap heeft Israël altijd geholpen.
Tijdens de intifada toen het toerisme terugviel, hielden de bussen met evangelische reisgezelschappen de economie van Israëls toerisme draaiende. Ze hebben de afgelopen tien jaar letterlijk miljarden dollars gedoneerd aan sociale en humanitaire projecten via organisaties als de Internationale Christelijke Ambassade en de International fellowship of Christians and Jews. Ongetwijfeld zou de sociaal-economische veerkracht van de Staat Israël heel wat minder zijn zonder haar trouwe evangelische vrienden.
Het is belangrijk te onderkennen dat nu de evangelische christenen nieuwe macht hebben gekregen in het Amerikaanse Congres, ze niet alleen Israëls welvaart bevorderen. Ze zijn ook essentieel voor haar veiligheid. Israël is zeer gelukkig dat haar christelijke vrienden belangrijke posities bekleden. Van het onophoudelijk benadrukken Israël gelijkwaardig te behandelen in de VN door VN-ambassadeur Haley, waarbij ze gewillig is haar vetomacht uit te oefenen, tot de waakzaamheid van de (voormalige) minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson bij het onderzoek naar de implementatie van de Iraanse nucleaire deal.
Israëlische Messiasbelijdende Joden en hun invloed
Het is niet zo verbazingwekkend dat de krachtigste bondgenoten en beste vrienden van evangelische christenen in Israël de Messiaanse Joden in Israël zijn. Dat zijn Joden die, in tegenstelling tot de populaire opvatting, blijven benadrukken dat men in Jezus kan geloven en toch Joods kan blijven. In feite zijn deze twee gemeenschappen zo goed als onafscheidelijk. Het zou een uitdaging zijn een belangrijk bedrijf of ngo, door christenen bekostigd, te vinden in Israël waar geen plaatselijke Messiaanse Joden tot de leiding behoren. Hieronder vallen christelijke televisienetwerken zoals TBN (Trinity Broadcasting Network), CBN en God-TV. Elke dag zenden ze vanuit Israël nieuws naar miljarden kijkers wereldwijd. Ga maar eens naar een bijeenkomst van evangelische toeristen en hoogstwaarschijnlijk treft u daar Messiaanse Joden aan, zowel op het podium als onder het gehoor.
Het is belangwekkend op te merken dat Messiaanse Joden zelfs hun entree hebben gemaakt in de kring van vertrouwelingen van president Trump, samen met hun evangelische vrienden. De persoonlijke advocaat en vertrouwensman van de president, Jay Sekulow, is een Messiaanse Jood die in evangelische kringen beroemd werd omdat hij voor het Hooggerechtshof van Amerika de vrijheid van meningsuiting van Jews for Jesus verdedigde.
Het zou de Israëlische regering passen te erkennen dat de kleine Messiaans-Joodse gemeenschap in Israël – die ogenschijnlijk uit nog geen 20.000 mensen bestaat – sinds de verkiezing van Donald Trump disproportioneel aan invloed gewonnen heeft en belangrijk is geworden voor Israëls veiligheid en diplomatieke positie. Jammer genoeg lijkt het erop dat noch premier Benjamin Netanyahu, noch iemand in zijn kabinet, deze nieuwe realiteit ten volle onderkent.
Met het oog op de diepe verbondenheid van evangelische christenen en de Messiaanse gemeenschap zou de regering van Israël misschien ermee kunnen beginnen de Messiaanse Joden als diplomatiek waardevol te zien in plaats van een religieuze bedreiging.
De auteur is algemeen directeur van Rav Tikshoret en was voorheen journalist bij de krant Yediot Aharonot en woordvoerder voor de Arbeiderspartij.
Bron: Jerusalem Post, vertaling: Evelien van Dis.
Naschrift redactie:
Joodse christenen hebben een belangrijke rol gespeeld bij het Zionisme. Zonder hen, zou het wellicht heel anders zijn gegaan. Een van hen was David Baron, die sympathiek stond ten opzichte van het politieke Zionisme. Hij bezocht de jaarlijkse conferenties van het Zionistische congres in Bazel als verslaggever en kende Theodor Herzl, de grondlegger van het politiek Zionisme persoonlijk. Karakteristiek voor hun verhouding was, dat toen op een keer een van de afgevaardigden een tirade begon tegen de Joods christelijke zendelingen, Theodor Herzl demonstratief het podium verliet en naast David Baron en zijn medewerkers ging zitten.
Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van juni 2018
