van de Hadderech-redactie

Wij willen jullie informeren over de achtergrond van de laatste 11-daagse oorlog in Israël. We merken dat de reguliere media de lezer hierover slecht en eenzijdig informeert. We pretenderen niet volledig te zijn, daarvoor is de situatie te complex. De haat-en leugenpropaganda van Hamas c.s. (media oorlog), de Palestijns-Christelijke zijde en de spirituele component laten we hier buiten beschouwing. In drie korte delen schetsen we een aantal feitelijke zaken: 1. De Opbouw van de Spanningen; 2. De Verdedigingsoorlog; 3. Het Staakt-het-vuren.

De Opbouw van de Spanningen

• De Abraham akkoorden zijn met Arabische landen (o.a. VEA en Bahrein) afgesloten zonder een “land-voor-vrede” deal met de Palestijnen. De Palestijnse zaak was hierdoor al een geruime tijd niet meer in het nieuws gekomen.
• Israël heeft, na vier verkiezingsrondes, nog steeds geen stabiele regering.
• De Palestijnen hebben op de Gazastrook (meer) en de Westbank (minder) een mate van zelfbestuur. In 2005 heeft Israël de zeggenschap over Gaza overgedragen aan de Palestijnen. Duizenden Joden werden gewongen om te verhuizen, maar ook veel Christenen is verzocht uit Gaza weg te gaan. Na de Palestijnse verkiezingen in 2007 greep Hamas de macht in de Gazastrook. Hamas is een terroristische organisatie die in zijn handvest de vernietiging van Israël heeft staan. Hamas wordt financieel gesteund door Qatar, Iran, Turkije en de EU. Op de Westbank regeert de Fatah-partij. Fatah wordt als “gematigder” beschouwd. Abbas (Fatah) kondigde nieuwe verkiezingen aan en Hamas zag kans zijn invloed op de Westbank uit te breiden. Fatah wil deze invloed tegengaan en er is dus verdeeldheid onder de Palestijnen. De verkiezingen zijn weer uitgesteld en dit kwam Abbas goed uit, omdat de Fatah-partij er in de peilingen niet goed voor stond. Veel Palestijnen waren niet blij met dit uitstel.
• Het is traditie dat de Joods-Arabische verhoudingen tijdens de vastenmaand ramadan gespannen zijn. Slaapgebrek, een lege maag en een droge keel (25-30 graden) verbetert de gemoedsrust van vele moslims niet. Eén incident fungeerde dit keer als zuurstof voor het ramadanvuur:
• De huizen in de Jeruzalemse wijk Sheikh Jarrah staan op grond, die voor 1948 was aangekocht door Joden. Na de 1948-oorlog kwam deze wijk in Jordaanse handen. Ze vestigden er Palestijnse “vluchtelingen”. In 1967 kwam de wijk in Joodse handen en de Joden hadden huurcontracten met deze bewoners afgesloten. In de jaren tachtig hebben Palestijnse advocaten gemeend een juridische zaak te hebben en werden de bewoners opgeroepen geen huur meer te betalen. Een aantal orthodoxe Joden eist het vertrek van de Palestijnen uit deze huizen. Door dit conflict (dat nog bij de rechter ligt) ging men van beide kanten met elkaar op de vuist.
• Tijdens de ramadan komen veel moslims naar de Al Aqsamoskee op de Tempelberg om te bidden. Vanwege het coronavirus werd het aantal moslims door de Israëlische autoriteiten beperkt. Wederom een reden om stennis te schoppen. De woede uitte zich overdag op Joden die er liepen en ook Joden reageerden om Arabieren een lesje te leren. De politie ontruimde het Tempelplein en vond bij de bidders (en in de moskee) stenen en molotovcocktails. Omdat het op 12 mei Jeruzalemdag was, kwam er een tevens een menigte Joden naar de Klaagmuur. Op de Tempelberg werd een boom verbrand en het filmpje van rook en vuur op de Tempelberg met Joden ervoor die feest vierden fungeerde als een PR-stunt in de Arabische wereld. Moslims waren woedend.

De Verdedigingsoorlog

• Maandagavond 10 mei werden er zes raketten uit Gaza op Jeruzalem afgevuurd. Hoewel er door deze raketten geen doden/gewonden vielen werd hiermee de Israëlische rode lijn overschreden.
• Het Israëlische leger begon de operatie “bewakers op de muren” met als doel strategische/infrastructurele doelen in Gaza te elimineren. Dankzij de Mossad weten politiek/leger dat er in Gaza een ‘metro’ is aangelegd; een kilometers lang ondergronds tunnel- en bunkersysteem, vol raketten. Deze tunnels komen uit in gewone woonhuizen en flats en het gebruik van burgers als oorlogsschild is in strijd met de Geneefse Conventie. Als lokaas stuurde het Israëlische leger eerst grondtroepen en tanks naar Gaza. De meeste terroristen scholen doordoor in de ‘metro’. De media spraken al snel van een grondaanval. Maar in plaats van een grondoorlog werd de Israëlische Luchtmacht ingezet. Het Israëlische leger wilde geen burgerslachtoffers maken en waarschuwde vooraf de mensen, zodat ze tijdig uit de gebouwen weg konden komen. De infrastructuur van de ‘metro’ heeft grote schade opgelopen. In 45 minuten werden er 450 bommen afgeschoten. Hamas werd door deze strategie verrast en ca. 200 terroristen zijn gedood.
• 4350 raketten werden door Hamas op Israël gevuurd, waarbij 20 procent van de raketten in Gaza zelf viel; hierdoor vielen er Palestijnse burgerslachtoffers. De meeste raketten (90%) werden in Israël met de Iron Dome (raketafweersysteem) onderschept, maar door rondvliegende raketresten vielen gewonden en ook doden. Er werd ook een mini-onderzeeër vol explosieven die Hamas richting Askelon wilde laten varen verwoest.
• Tijdens deze oorlog onstonden veel gewelddadige interne onlusten in Israël tussen Joden en Arabieren en moest de politie en het leger hier veel optreden; er vielen doden en gewonden.
• Maar ook in de rest van de wereld explodeerde ineens het aantal antisemitische, pro-Hamas incidenten (bijv. een 250 % toename in de UK).

Het Staakt-het-vuren.

Een staakt-het-vuren betekent dat deze ronde van beschietingen over is. Israël behoudt het recht zich te verdedigen. In een aantal landen is er de afgelopen week Israël-manifestaties gehouden, waaronder ook in Nederland. Hamas viert in de media de overwinning, maar de rest van de Arabische wereld is afwachtend. De UNRWA vertegenwoordiger in Gaza (Matthias Schmale) liet weten dat er tijdens deze oorlog in Gaza voldoende voedstel, water en medicijnen beschikbaar waren. Uiteraard heeft de UN wederom een resolutie tegen Israël aangenomen, niet tegen Hamas die de strijd begon. Uit Gods woord weten dat haat tegen de Joden een haat tegen de God van de Joden is. Gelukkig sluimert noch slaapt de God van Israël!

Bronnen: Albert Groothedde (CIS-nieuwsbrief)  Amir Tsarfati  CIDI-nieuwsbrief  Israel Today

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van juni 2021