Dr. Aaron J. Kligerman

Vorige maand startten we een zoektocht naar de betekenis van Jesjoea’s laatste woorden in de Bijbel: “Ik ben de wortel en het nageslacht van David”. Daartoe onderzochten we een aantal Messiaanse profetieën in het O.T.. Deze maand zullen we zien welk beeld de profeten Amos en Micha schetsen van de grote Zoon van David (J.A.).

Dr. Aaron J. Kligerman

Dat de Messias de ‘Zoon van David’ is komen we regelmatig tegen in het Nieuwe Testament. Het N.T. begint zelfs met de mededeling dat Jesjoea de Zoon van David is en het eindigt er vrijwel mee – Jesjoea zegt in Op. 22:16 zelf: “Ik ben de wortel en het nageslacht van David”. Dit wekt de indruk dat de uitdrukking ‘Zoon van David’ naar een niet onbelangrijke kant van zijn persoon verwijst.

Lance Lambert

In de annalen van de wereldgeschiedenis is niets te vergelijken met de geschiedenis van Israël en zijn opmerkelijke voortbestaan.

Zijn geschiedenis begon met één man, Abraham, aan wie God 4000 jaar geleden verscheen, en duurt voort tot op vandaag. De bladen van dit geschiedenisboek worden gevuld door aartsvaders en profeten, koningen, hervormers en pioniers, martelaren, wijsgeren, rabbijnen, staatslieden en vrijheidsstrijders, goeden en slechten, heiligen en zondaars. Maar in het middelpunt van deze geschiedenis staat Jezus de Messias, hoewel meestal onzichtbaar toch het fundament van het geheel. Hoewel dit door veel Joden niet wordt ingezien, is Híj de sleutel tot de Joodse geschiedenis, en tot de vervulling van hun goddelijke en onherroepelijke bestemming.

Lance Lambert

“Een sieraad onder al de landen”, zo beschrijft de Heere God in Ezechiël 20:6 en 15 het land dat Hij heeft uitgekozen voor zijn volk Israël. Veel gebieden zijn wat het landschap betreft schilderachtiger dan het land Israël. Toch heeft het land iets onweerstaanbaar aantrekkelijks, niet alleen voor Joden.

Dr. Charles Lee Feinberg

Nadat Habakuk de beloften en waarschuwingen van de eerste twee hoofdstukken gehoord heeft, besluit de profeet zijn boek met gebed en dankzegging. Hij herinnert zich de vroegere manifestaties van Gods macht en genade en bidt voor de spoedige verlossing van Gods volk.

Charles Lee Feinberg

In het eerste hoofdstuk van het Bijbelboek Habakuk lazen we hoe ontzet de profeet was over Gods wegen met zijn volk Israël. Habakuk had zich eerst beklaagd over het wijdverbreide onrecht in Juda: “Waarom doet U mij onrecht zien en aanschouwt U ellende?” Daarop had de Heere geantwoord dat Hij hiervan wist en dat Hij spoedig hierover zou oordelen door de Babyloniërs.
Wanneer de profeet hoort wie de roede van Gods toorn zal zijn, raakt hij nog meer van streek, omdat God een minder rechtvaardige natie dan Israël uitkiest om zijn volk terecht te wijzen: “Waarom aanschouwt U wie trouweloos handelen, zwijgt U, wanneer een goddeloze hem verslindt die rechtvaardiger is dan hijzelf?”
Maar omdat God de eerste vraag van de profeet beantwoord heeft, vertrouwt Habakuk erop dat Hij dat ook zal doen met dit, voor hem, grotere probleem.

Charles Lee Feinberg

De Amerikaan Charles Lee Feinberg (1909-1995), bij leven professor semitische talen en Oude Testament, schreef commentaren op vrijwel alle profetenboeken van het O.T.. Hij zag het als zijn opdracht om dit grootste en moeilijkste gedeelte van de Bijbel toegankelijk te maken voor gewone mensen. We kozen voor het boek Habakuk omdat deze profeet net als wij in een crisissituatie leefde.

Tien van de twaalf stammen van Israël zijn weggevoerd. Koning Jojachim zit op Davids troon en wordt door Jeremia, een tijdgenoot van Habakuk, ervan beschuldigd het recht op grote schaal te schenden. En de Babyloniërs, die uit zijn op de wereldheerschappij, zijn in aantocht.

Thea Ornstein

Jezus en het Oude Testament

Het Oude Testament was de enige Schrift van Jezus, en ook van de vroegste kerk. Het omvat 75% van onze Bijbel. Heel veel uitspraken van Hem verwijzen naar het Oude Testament, zoals bijvoorbeeld Math 5:17, waar staat: “Meent niet dat ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden maar om te vervullen.”
In beide Testamenten ontmoeten we dezelfde God, de Schepper van hemel en aarde die talloze keren heeft gesproken tot de vaderen en de profeten maar, in het laatst der dagen zegt Paulus, ook tot ons in de Zoon, die Hij gesteld heeft tot erfgenaam van alle dingen, door wie Hij ook de wereld geschapen heeft, Gen 1:1,2 en 3.

Ds. Dick M. Stichter

De Bijbel is niet alleen het boek waarin we de Here God leren kennen en ontdekken wat Hij van de mens vraagt. - Of beter wat Hij de mens wil geven. Want van de mens wordt niets gevraagd dat hij niet eerst gekregen heeft. - Het is ook het geschiedenisboek van de mensheid. We lezen hoe het begint met het paradijs en hoe de mens door ongehoorzaamheid eruit verdreven wordt en hoe de Here God de mensheid uiteindelijk het paradijs weer teruggeeft. Al de profeten in het Oude Testament maar ook het Nieuwe Testament spreken over dit openbaar worden van Gods Koninkrijk op aarde.

In dit artikel willen wij er de aandacht op vestigen dat dit rijk niet door menselijke activiteit tot stand gebracht wordt, maar door de komst van de Messias als koning van Israël.

Ds. Willem J. J. Glashouwer

Wanneer de Bijbel spreekt over ‘de eindtijd’ of ‘het laatste der dagen’ bedoelt ze de eindfase van deze periode van de wereldgeschiedenis. Daarna komt de volgende periode. Dus niet het einde van de wereld, maar de 'persweeën' die vooraf gaan aan de geboorte van de nieuwe baby. Gods grote einddoel is de komst van het Koninkrijk, en de komst van de Koning van dat Koninkrijk. Dit einddoel is de magneet die dwars door alles heen de geschiedenis trekt. Een trekkende en stuwende kracht naar het einde, naar 12.00 uur. En daar doorheen naar een nieuw begin.