Svetlana-Panich

Joop Akker

Op woensdagmiddag 18 november was de tweede online-bijeenkomst van het in oktober gelanceerde Yachad BeYeshua, de ontmoetingsplek voor Messiasbelijdende Joden en niet-Joden wereldwijd, ongeacht hun kerkelijke voorkeur.

Jason Moraf (VS) opende met een inspirerend gebed van Paul Levertoff (1878-1954) waarna Richard Harvey (UK) ons vertelde over de veelkleurige geschiedenis van het Messiaanse jodendom, en wat we daaruit kunnen leren.

Alec Goldberg

Alec Goldberg

Als Russische Jood had ik vóór de tijden van glasnost (openheid) zelfs niet eens gehoord van Chanoeka. Hoewel mijn beide ouders Joods waren, kenden ze de betekenis van Pesach niet, laat staan dat ze iets wisten van de minder belangrijke Joodse feesten. Het was in de voormalige Sovjetrepubliek geen optie om in God te geloven en daarvoor openlijk uit te komen. In elk geval niet als je hoopte op een goede baan en sociale status.

Colin en Helen Mitchell

Colin Mitchell

Onze gemeente op de Karmel begon zo’n 27 jaar geleden en een van de Bijbelse fundamenten was Efeze 2. Toen David en Karen Davis vlak voor de Eerste Golfoorlog uit New York in Israël aankwamen, werd hun door de paar Joodse en Arabische gelovigen die destijds in Israël woonden, verteld dat “je met Joden kunt werken, óf met Arabieren, maar je kunt niet beide doen.”
Maar Efeze 2 openbaart Gods hart en doel “…, opdat Hij die twee in Zichzelf tot één nieuwe mens zou scheppen en zo vrede zou maken.” (Efeze 2:15b) Op grond van deze Bijbelse waarheid is Kehilat HaKarmel ontstaan. Dit vers is nog steeds de basis voor wie we vandaag zijn, waarvoor we leven en bestaan.

Prof. Dr. Evert W. van de Poll

Prof. Dr. Evert W. van de Poll

In zijn dissertatie van 2008, aan het eind van het hoofdstuk over de voorlopers van de huidige Messiaanse beweging, stelt Evert van de Poll vast dat de oudere generatie Joodse christenen veel belang stelden in de Joodse kalender, vooral met het oog op hun typologische en profetische betekenis maar dat zeer weinigen de feesten vierden. De enige uitzondering was Pesach (het Joodse Paasfeest).

Na de Tweede Wereldoorlog begonnen verschillende groepen de seideravond te vieren. Hiertoe werden diverse joods-christelijke liturgieën ontwikkeld, gebaseerd op de traditionele Haggada.

Dr. David Stern: “De Thora is ook voor niet-Joodse gelovigen van belang

Dr. P.A. Siebesma

Wanneer je de theologische opvattingen van Messiasbelijdende Joden bestudeert valt op hoe divers deze zijn. Dé Messiaans-Joodse theologie bestaat niet. Nu is dat voor een beweging die in haar huidige vorm nog maar nauwelijks veertig jaar bestaat ook niet zo verwonderlijk. Bovendien maakt het verschil of men in de Joodse staat Israël woont, in de Verenigde Staten met grote Joodse gemeen­schappen of in Europa, waar Joden een minieme minderheid vormen.

Illustratief zijn de verschillende benaderingen van de Thora. Veel Messiasbelijdende Joden, zowel in Israël als daarbuiten, hangen de klassiek evangelische visie op de wet aan. De Thora is vervuld in Christus en we hoeven (en kunnen) ons niet meer aan de wet te houden. Bovendien heeft de Messias de scheidsmuur tussen Joden en niet-Joden afgebroken (Ef. 2:14).

Vader-Joden hebben het niet altijd gemakkelijk. Dat was de conclusie van Ronit Palache die jarenlang Joodse Nederlanders voor het NIW interviewde. Reden voor het Hadderech-bestuur om een ontmoetingsdag voor deze groep te organiseren. Deze heeft inmiddels plaatsgevonden. We zijn erg benieuwd naar het verloop van de dag.

Thea Ornstein

Nadenkend over een opening voor ons samenzijn vandaag wil ik in het kader van ons thema voor het komend verenigingsjaar over onze identiteit als Messiasbelijdende Joden en niet-Joden proberen iets te zeggen over de identiteit van de Messias.

Wie zegt hij zelf wie hij is en wat betekenen deze uitspraken voor het Joodse volk en de heidenvolken? We vinden ze allen, zeven in getal, in het Bijbelboek Johannes dat geschreven is omstreeks honderd jaar na Christus.

Joop Akker

“Het jodendom? Daar heb ik me eigenlijk nooit zo in verdiept.” Of: “De bestudering van het jodendom heeft me zeer verrijkt.” Beide uitspraken zouden gedaan kunnen zijn door twee verschillende Messiasbelijdende Joden anno 2016.

In de praktijk blijken er grote verschillen te bestaan tussen Messiasbelijdende Joden onderling in de manier waarop de verbondenheid met het Joodse volk beleefd wordt. Dit geldt vooral voor de mate van waardering voor het jodendom. De schijf van vijf van de Joodse identiteit van Prof. Ido Abram kan ons helpen om deze verschillen te begrijpen en elkaar daardoor gemakkelijker te accepteren.

Martha Gobetz

Arena-methode, een methode die iemands identiteit zichtbaar maakt met behulp van identiteitscirkels.

Dit artikel werd gepubliceerd in het maandblad Hadderech van januari 2016.
Hieronder de reactie hierop van ons één van onze leden.

Over een joods-messiaanse identiteit heb ik nog niet veel nagedacht, alhoewel ik het boekje van Ido Abram in mijn bezit heb. Maar het eerste wat bij mij boven kwam na lezing van het artikel was de Davidster. Ik draag deze ster in mijn oren en om mijn hals. Ook als ik moslims in het AZC ontmoet. Soms heeft dat in het verleden wel eens wrijving gegeven, dat ze van mij dan geen taalles meer wilden of juridische ondersteuning, maar meestal ging en gaat het goed.

Citaten

Het Oude Testament is het hout waarvan het schip van het Nieuwe Testament gebouwd is

(Isaäc da Costa, 1855)

Da Costa verzet zich hier tegen een belangrijke stroming welke de godsdienst van het oude Israël beschouwt als primitief en daarmee het Oude Testament feitelijk afschrijft.

(Dr. H. de Leede)