Ds. A.M.J. Rottenberg

Voorop wil ik stellen dat ik absoluut ten volle geloof in de letterlijke vervulling van Gods beloften aan het zaad van Abraham, dat wij te bestemder tijd het ganse heilige land ten erfdeel zullen ontvangen. Deze belofte moet worden vervuld. Maar ik geloof, dat ook wedergeboren heidenen, uit kracht van hun vereniging met Christus bij Israël ingelijfd, behoren tot dat zaad, aan hetwelk de belofte van het heilige land is toegezegd.Ik geloof ook dat de ure komt,

Itzhak Rabihiya

Evangelische christenen en Israël

De invloed van evangelische christenen op het Midden-Oostenbeleid van president Trump kan niet gemakkelijk overdreven worden. De steun van de evangelisch-christelijke gemeenschap heeft Israël altijd geholpen.

Onlangs kondigde de Amerikaanse president aan dat de VS binnenkort met een nieuw vredesplan komt dat een einde moet maken aan het Israëlisch-Palestijnse conflict. Maar is vrede met de Palestijnen wel een reële optie? Likoed Nederland zette een aantal feiten op een rijtje die niet tot optimisme stemmen.

Onze Vader in de hemel, rotsvaste steun en verlosser van Israël, zegen de Medienat Israël, de staat Israël, het ontluikend begin van onze verlossing. Neem haar onder Uw liefderijke beschutting en spreid Uw beschermende vrede erover uit. Zend Uw licht en Uw waarheid aan hen die er aan het hoofd staan, zijn ministers en adviseurs en leid hen door goede raad die van U komt. Maak sterk de verdedigingsmachten van ons heilig land. O God, verschaf hun hulp en bekroon hen met de lauwerkrans der overwinning. Geef vrede in het land en voortdurende vreugde voor zijn bewoners.

Diny Beijersbergen-Groot

1. Jeruzalem, o stad van lijden,

Barbara Sofer

Vijftien jaar lang verzamelde de Israëlische Jerusalem Post-columniste Barbara Sofer redenen om van Israël te houden die vervolgens ter gelegenheid van Israëls Onafhankelijkheidsdag gepubliceerd werden. Hieronder een bloemlezing.

• Wie zegt dat wij Israëli’s niet traditioneel zijn? We consumeren 1600 ton honing en 15.000 ton appels per jaar op Rosh Hasjana.
• Drieënzeventig procent van ons vast op Jom Kippoer.

Joop Akker

Op de agenda van de onlangs gehouden algemene ledenvergadering van Hadderech stond ook een lezing van Dr. Matthijs de Blois (1953) van de Utrechtse universiteit, gespecialiseerd in het internationale recht en schrijver van ‘Israël: een staat ter discussie’.
Het bestuur van Hadderech had Dr. de Blois gevraagd om in Jip en Janneke-taal eens uit te leggen of Israël het internationale recht schendt, zoals we alom horen. Zijn de nederzettingen illegaal? Had Israël wel het recht Oost-Jeruzalem te annexeren in 1980? En hoe zit het nu met dat veiligheidshek? Op al deze vragen kregen de aanwezigen wel zeer deskundige antwoorden.

The Jerusalem Post

De ontkenning van de band tussen het Joodse volk en de tempelberg kent een lange geschiedenis, met als recent dieptepunt de Palestijnse opstand na het plaatsen door Israël van veiligheidspoortjes op de tempelberg. En vorig jaar nog nam de Unesco een resolutie aan met deze strekking. Hierop verzuchtte premier Netanyahu: “Wat volgt? De ontkenning van de relatie tussen Batman en Robin of tussen Rock en Roll?”

rabbijn Tuly Weisz

In de week van 29 augustus werd de 120ste verjaardag van het eerste Zionistische Congres in het Zwitserse Bazel herdacht. Dit congres zette de vestiging van een Joodse staat in beweging en adopteerde het Hatikvah als zijn volkslied. Meer dan 200 afgevaardigde Joodse leiders uit heel Europa en het verre Palestina en de VS namen deel aan het congres dat op 29 augustus 1897 begon. Er is tot nu toe weinig aandacht gegeven aan het handjevol niet-Joodse gasten dat door Theodor Herzl uitgenodigd was voor het congres in Bazel. Hoewel hun geen stemrecht verleend was, waren er tien christenen als gasten uitgenodigd voor het Eerste Zionistische Congres. Twee andere gasten waren de meest vooraanstaande leden van de christelijke delegatie: William Hechler en Henri Dunant.

In het Nieuw Israëlitisch Weekblad van 11 augustus 1967 stond een interview van Harry van den Bergh met rabbi generaal Shlomo Goren in het militaire hoofdkwartier in Tel Aviv.
Goren stond bekend om de moed waarmee hij de Israëlische troepen vergezelde naar het front. Van achter de frontlinies haalde hij de doden op om hen te begraven. Hij leidde ook de troepen die de Westelijke Muur tijdens de zesdaagse oorlog bevrijdden en blies bij die gelegenheid de sjofar.

Kunt u onder woorden brengen hoe u zich voelde toen u de sjofar blies en hoe de sfeer was bij de muur?

Ik beschouw het als het grootste voorrecht in mijn leven dat ik de eerste jood was die weer de heiligste plaats van het Joodse volk kon betreden.Ik blies de traditionele sjofar die wij moeten blazen als we oorlog voeren en die de verlossing van het Joodse volk zal aankondigen.