M. Schram en E. Loenen

Door een signaal als de naamsverandering van de Tempelberg door de VN komt het doel van antisemitisme opeens weer voor het voetlicht: het verwachte Koninkrijk mag er van de vorst der duisternis niet komen. Ondertussen is Israël op veel terreinen nú al een voorbeeld voor de wereld.

Na 75 jaar heeft de Protestantse Kerk (PKN) eind 2020, na de koning en de minister-president van ons land, een ”verklaring van erkenning van verantwoordelijkheid” uitgegeven over haar houding ten opzichte van de Joodse inwoners in Nederland tijdens de pogroms, de Tweede Wereldoorlog en daarna.

Revd. Ernest H. Cassuto

De zonde van het antisemitisme is zo oud als het Joodse volk zelf. De hele geschiedenis door is deze het symbool geweest van de strijd tussen God en satan, goed en kwaad, licht en duisternis. Satan is de grote vijand van God en zijn haat tegen de levende God komt tot uitdrukking in zijn haat tegen de Joden. Uit hen immers trad redding de wereld binnen en kwam Jezus voort. En ook het toekomstig heil ontspruit uit Israël. De Messias zelf zegt: “Het heil is uit de Joden (Joh. 4:22).” Daarom moet antisemitisme opgevat worden als verzet tegen Gods heilsplan.