Ruth en Asaf
Ontmoeting en luisteren naar elkaars verhaal stonden centraal tijdens de ‘vaderjodendag’ op zaterdag 16 oktober. We waren te gast in het Israëlcentrum in Nijkerk. Deze dag was een vervolg op een eerdere ontmoetingsdag in 2017. Destijds spraken we over onze identiteit aan de hand van de schijf van vijf van Ido Abram. De moeite waard om hier eens wat over op te zoeken. Vanuit Hadderech hebben we er ook een zesde element aan toegevoegd: hoe ons geloof in Jesjoea, de Joodse Messias, van invloed is op onze (Joodse) identiteit.
Vandaag gingen we dieper in op onze identiteit aan de hand van onze persoonlijke geschiedenis en stamboom.
Na gebed en een korte introductie van onze gastheren Simeon Klompmaker en Asaf Pelled vertelden we elkaar over ons gevoel van Joodse identiteit. We waren met negen mensen en wat opviel was dat onze verhalen erg divers waren. Er was een prettige sfeer waarin we in alle openheid met elkaar in gesprek konden en elkaar vragen konden stellen. Ondanks de grote diversiteit aan verhalen en beleving van de Joodse identiteit hadden we één ding gemeen, namelijk het hebben van een Joodse vader en een niet-Joodse moeder. Vandaar ook de naam ‘vaderjodendag’. Noem je jezelf dan Joods, of zeg je wanneer dit ter sprake komt ‘mijn vader is/was Joods’. De meningen hierover waren verdeeld.
Nadat we uitgebreid de tijd hadden genomen om naar elkaars verhalen te luisteren, hebben we samen de lunch gebruikt.
Na de lunch was het gezelschap kleiner en hebben we in het laatste gedeelte een filmfragment bekeken uit ‘Terug naar mijn sjtetl Delatyn’.
In ieders verhaal en leven trok de Sjoa diepe sporen; daar wilden we expliciet bij stilstaan.
Aan het begin van de dag stonden we stil bij hoe ons familieverleden ons vandaag beïnvloedt. Bij het laatste gedeelte dachten we na over de vraag wat wij daarvan naar morgen, naar de toekomst meenemen. Ook hierin was er diversiteit. De één wil graag actief de Joodse identiteit aan zijn nageslacht overbrengen, een ander wacht liever tot de vraag uit hén komt. Weer anderen beschouwen het verleden als iets wat hun heden kleurt, maar zijn onzeker over wat ze bewust naar de toekomst mee willen nemen.
Het was een mooie dag en we zien uit naar de volgende ontmoeting.
Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van november 2021
