Irene Fisher

Hoe is het om Joods te zijn en tegelijk lid van een christelijke kerk?

Mijn naam is Irene Griffioen-Fisher en ik ben in Engeland geboren in een Joods gezin. Op school volgde ik algemeen onderwijs en één keer per week ging ik naar het cheider, een Joodse school waar ik Joods onderwijs kreeg en Hebreeuws leerde. Later, op de middelbare school, kreeg ik dagelijks les in het Oude Testament. In onze omgeving woonden geen andere Joden en er was geen synagoge.

In 1943 leerde ik mijn inmiddels overleden man kennen. Hij was bij de marine en is tot 1946 in Engeland gebleven. In die jaren hebben wij een relatie opgebouwd en in 1947 ben ik naar Nederland gegaan om zijn familie te leren kennen. Ik kreeg een baan in Rotterdam en in 1948 zijn we getrouwd. Samen gingen we naar de Chr. Gereformeerde kerk in Hilversum, deden daar belijdenis en ik werd gedoopt bij ds. I. de Bruyne (zie ook ‘de goede belijdenis’ in zijn boekje Pastorvaria).

 

De familie van mijn man was erg lief voor mij en begripvol - er was natuurlijk een taalbarrière en bovendien waren onze achtergronden zo verschillend. Mijn Joods-zijn was door alle nieuwe ervaringen wat naar de achtergrond verdrongen en van het christendom begreep ik nog niet zo veel.

De meeste mensen wisten niet dat ik Joods was. Mijn man probeerde mij veel dingen uit te leggen. Als in persoonlijke gesprekken met kerkmensen mijn Joodse achtergrond genoemd werd kreeg ik de indruk dat dat voor hen tot het verleden behoorde: het had afgedaan, ik was nu immers christen. Het Nieuwe Testament werd belangrijker gevonden dan het oude. Naarmate ik echter meer contact kreeg met mijn familie begon mijn Joodse identiteit weer te groeien.

In de kerk voel ik me vaak alleen. Er wordt naar me geluisterd en dat is het. Een vriendin van me, die ook van Joodse afkomst is, heeft dezelfde ervaring. Jammer dat de Joodse wortels van de kerk zo weinig aan bod komen, met als gevolg een vertekende en onjuiste uitleg van de bijbel. Wat een verrijking zou het zijn als er bij de predikanten - en daardoor ook bij de gemeenteleden - meer kennis over en interesse voor deze dingen zou komen. Nu zijn het slechts enkelen die hierover spreken en schrijven.

Hadderech is de Nederlandse vereniging van Messiasbelijdende Joden. Daar zijn wij beiden lid van en we voelen ons er thuis. Jaarlijks vieren we daar het Joodse paasfeest/pesach met elkaar. Van harte hoop ik dat dit stukje mag bijdragen tot meer begrip en interesse voor de positie van Messiasbelijdende Joden.