Richard Harvey
Sinds de komst van Joodse mensen in Engeland (1066) is er een klein maar niet onaanzienlijk aantal Joodse gelovigen in de Messias in dit deel van de wereld geweest. In 1232 stichtte koning Henry III een tehuis voor ‘bekeerde’ Joden in Londen, Domus Conversorum, dat bleef bestaan tot 1891. Het verschafte veiligheid en voorzag in het levensonderhoud van die Joden die zich tot het christendom hadden bekeerd. Maar hen werd niet toegestaan om als Joden te blijven leven. Soortgelijke instellingen volgden in Bristol, Oxford en Greenwich, en stonden open voor ieder Joods persoon die christen was geworden. Na de verdrijving van alle Joden uit Engeland in 1299 waren zij de enigen die mochten blijven.
In 1813 vormde Joseph Frey in Londen de Beni Abraham, een groep van 41 Joodse christenen die besloten om elkaar regelmatig te ontmoeten voor gebed en pastorale zorg. De groep was niet een lang leven beschoren, maar er ontstonden diverse andere Joods-christelijke gezelschappen in de 19e eeuw, die zouden leiden tot de vorming van de Hebrew Christian Alliance of Great Britain (1866) en de International Hebrew Christian Alliance (IHCA, 1925).
Hugh Schonfield, een invloedrijke stem binnen de IHCA, maar die zich later onttrok vanwege zijn niet-trinitarische opvattingen, bepleitte, samen met Paul Levertov, Sir Leon Levison en anderen, de vorming van Joods-christelijke kerken, op synagogale leest geschoeid. Anglicaanse leiders, zoals de bisschoppen Oesterly en Box ontwierpen Joods-christelijke liturgieën, voor het gebruik tijdens diensten in Jeruzalem en Londen.
De gemeenschappen van Joodse christenen in Engeland namen in aantal toe, toen velen vluchtten voor de Sjoa in Europa, geholpen door de IHCA en de Engelse regering.
Met de opkomst in de jaren 1970 van het Messiaanse jodendom in Israël en de VS, ontstonden ook in het Verenigd Koninkrijk Messiaanse gemeenten. Tegenwoordig vieren zo’n 20 gemeenschappen de Sjabbat en de Joodse feesten, houden zich aan de Joodse tradities en levensstijl, praktiseren de besnijdenis en kasjroet, etc.. Twaalf groepen zijn aangesloten bij de British Messianic Jewish Alliance. Anderen bij de IAMCS, Tikkun Ministries en andere organisaties. De schattingen lopen uiteen, maar er zijn zeker 5000 tot 10.000 Messiaanse Joden van de 410.000 Engelse Joden die zich in de eerste plaats Joods voelen.
Een recent onderzoek van Jonathan Allen toont aan dat de positie van Messiasbelijdende Joden binnen de Anglicaanse kerk problematisch is. Maar in toenemende mate worden er contacten gelegd, zowel op plaatselijk als op landelijk niveau. Messiasbelijdende Joden worden informeel betrokken bij bijeenkomsten en besprekingen met de leiders van de Church of England en theologische commissies, inclusief de Council of Christians and Jews (het Engelse OJEC red.).
Uit: BMJA-Journal, voorjaar 2020.
Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van arpil 2020
