Diny Beijersbergen-Groot

Dat is een moeilijke opdracht want er zijn vele onvergetelijke momenten. Toch kies ik deze keer voor Kees. Kees was een jongen met een beperking. “Hij was van het leger,” zei hij zelf. Hij bedoelde het Leger des Heils. Kees ging met ons mee naar Israël.

Dat was geweldig want het is het land van de Heer, zei hij. Er ging een echtpaar mee die wat op hem zou letten. Het ging goed. Enkele dagen in Galilea, naar Bethlehem (dat kon toen nog) en vandaar zouden we naar Jeruzalem gaan. Kees was er helemaal klaar voor. Jeruzalem, dat was echt de stad uit de Bijbel. Dat was volgens hem het echte Israël.

We waren op weg naar de stad en op een gegeven moment zei de Gids: “Als jullie goed kijken zie je in de verte Jeruzalem liggen.” Kees stond op van zijn zitplaats, keek waar de gids had heen gewezen. Toen kwam een soort geest over Kees. Heel luid en plechtig klonk er door de bus: “Jeruzalem dat ik bemin, we treden uwe poorten in. Daar zal ik mijn Heer ontmoeten.” We waren er allen van onder de indruk. Kees genoot met volle teugen van deze stad. ’s Avonds bij de avondsluiting vroeg David wie er met ons wilde danken. Kees stond meteen op. Hij vouwde zijn handen en zei: “Dank u voor Jeruzalem en wilt u goed op David passen. Amen.” Hij dacht, die moet zorgen dat ik weer veilig thuis kom. We zijn veilig thuis gekomen. Enkele jaren later stierf Kees en mocht naar het nieuwe Jeruzalem gaan.

Hadderech-lid Diny Beijersbergen is schrijfster en dichteres en heeft vele keren samen met haar man David reizen naar Israël geleid.

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van juli-augustus 2018